Ubezwłasnowolnienie Kielce
– Opis
Kancelaria Adwokacka Mateusz Karliński Jakub Wujak s.c. reprezentuje zarówno osoby składające wniosek o ubezwłasnowolnienie, jak i uczestników biorących udział w sprawach o ubezwłasnowolnienie. Zapewniamy kompleksową pomoc prawną obejmującą m.in. doradztwo w zakresie zasadności złożenia przedmiotowego wniosku oraz możliwości jego pozytywnego rozpatrzenia, sporządzenie wniosku i skompletowanie niezbędnych w sprawie dokumentów, a także reprezentację procesową w toku postępowanie o ubezwłasnowolnienie.
Co to znaczy ubezwłasnowolnienie i na czym polega?
Ubezwłasnowolnienie osoby to ograniczenie lub pozbawienie jej prawa do decydowania o swoich sprawach. Celem tej instytucji jest ochrona interesów osobistych i majątkowych konkretnej osoby fizycznej oraz jej otoczenia. Kodeks cywilny wyróżnia dwa rodzaje ubezwłasnowolnienia: ubezwłasnowolnienie całkowite oraz ubezwłasnowolnienie częściowe.
Ubezwłasnowolnienie całkowite, a częściowe
Całkowite ubezwłasnowolnienie może dotyczyć wyłącznie osoby, która ukończyła 13 rok życia i cierpi na choroba psychiczna ubezwłasnowolnienie, niedorozwój umysłowy, bądź dotknięta jest innymi zaburzeniami psychicznymi, w szczególności pijaństwem lub narkomanią, a wskutek tych okoliczności nie jest w stanie kierować swoim postępowaniem. Pomiędzy wyżej wymienionymi przesłankami musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Ubezwłasnowolnienie całkowite polega zmianie dotychczasowego statusu prawnego samego ubezwłasnowolnionego. Wiąże się bowiem z utratą zdolności do czynności prawnych. Osoba ubezwłasnowolniona nie jest uprawniona np. do zawierania umów, decydowania w sprawach związanych z leczeniem, sporządzenia testamentu, czy przekazania darowizny. Może z kolei podejmować
decyzje związane z drobnymi, codziennymi czynnościami, takie jak m.in. zakup biletu w komunikacji miejskiej, bądź skorzystanie z usługi fryzjera. Dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie sąd ustanawia opiekuna prawnego. Rolą opiekuna jest nadzór nad ubezwłasnowolnionym, sprawowanie pieczy nad osobą, reprezentowanie w relacjach z osobami trzecimi, a także zarządzanie majątkiem. Funkcję tę powinni sprawować: małżonek, rodzic lub inny krewny.
Różnice między ubezwłasnowolnieniem całkowitym, a częściowym
Częściowe ubezwłasnowolnienie różni się od całkowitego przesłankami jakimi powinien kierować się wnioskodawca, jak i sąd wydający orzeczenie. Choć w obydwu rodzajach ubezwłasnowolnienia są one podobne, nie możemy uznać je za tożsame. Ubezwłasnowolnienie częściowe dotyczyć może bowiem tylko osoby pełnoletniej, która potrzebuje pomocy w prowadzeniu swoich spraw, w wyniku choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego itd., jeżeli jej stan nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego. Osoba częściowo ubezwłasnowolniona ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Częściowe ubezwłasnowolnienie danej osoby powoduje konieczność ustanowienia dla niej kuratora, którego zadaniem jest każdorazowe wyrażanie zgody na dokonywanie przez ubezwłasnowolnionego częściowo czynności prawnych, za wyjątkiem drobnych spraw życia codziennego. W konsekwencji osoba ubezwłasnowolniona częściowo może, co do zasady, dokonywać czynności prawnych, przez które zaciąga zobowiązania lub rozporządza swoimi prawami, za zgodą swojego kuratora. Ponadto może dokonywać czynności, do ważności których ustawa nie wymaga zgody kuratora.
Ubezwłasnowolnienie częściowe i całkowite – reasumując zaznaczenia wymaga więc, że ubezwłasnowolnienie całkowite osoby pełnoletniej jest w pełni możliwe. Różnica pomiędzy ubezwłasnowolnienie częściowe a całkowite polega w istocie na tym, iż drugie z wyżej wymienionych ma miejsce wówczas, gdy np. stan choroby psychicznej jest głęboki. Z kolei lepszy stan zdrowia uzasadnia jedynie ubezwłasnowolnienie częściowe. Natomiast ubezwłasnowolnienie dziecka poniżej 13 roku życia jawi się jako niedopuszczalne.
W konsekwencji stwierdzić należy, że ubezwłasnowolnienie osoby niepełnosprawnej intelektualnie, bądź ubezwłasnowolnienie osoby chorej całkowicie/częściowo nie jest ograniczone w żaden sposób, o ile osoby takie w wyniku swoich zaburzeń nie są w stanie kierować swoim postępowaniem lub potrzebna jest pomoc do prowadzenia ich spraw.
Ubezwłasnowolnienie częściowe a leczenie – niejednokrotnie zdarza się, iż osoba naszym zdaniem chora odmawia leczenia lub przyjmowania odpowiednich leków.
Nasza oferta
Prawo cywilne
Prawo karne
Sprawy o podział majątku
Prawo pracy
Rozwody
Prawo spadkowe
Ubezwłasnowolnienie rodzica
Wskazania wymaga, że ubezwłasnowolnienie rodzica jest możliwe. W myśl art. 545 § 1 k.p.c. wniosek o ubezwłasnowolnienie może zgłosić krewny w linii prostej (rodzeństwo, dzieci, wnuki) takiej osoby, jej małżonek, bądź przedstawiciel ustawowy. Podobnie ubezwłasnowolnienie przez prokuratora, czy Rzecznika Praw Obywatelskich, jeśli zgłoszą odpowiedni wniosek do sądu również nie doznaje żadnych przeszkód.
Wady i zalety ubezwłasnowolnienia
Niewątpliwą zaletą ubezwłasnowolnienie kpc jest wspomniana wcześniej możliwość zapewnienia danej osobie ochrony jej interesów majątkowych i osobistych, przejawiającą się w zapobieganiu nadużyciom oraz wykorzystywaniu tej osoby, a także wsparciu w codziennych czynnościach życiowych, takich jak robienie zakupów, opieka medyczna czy zarządzanie finansami. Z kolei wadą jest konieczność składania przez opiekuna/kuratora sprawozdań do sądu opiekuńczego oraz konieczność uzyskania zgody sądu opiekuńczego na czynności przekraczające zwykły zarząd majątkiem osoby ubezwłasnowolnionej np. sprzedaż mieszkania lub samochodu.
Sprawa o ubezwłasnowolnienie ile trawa i jakie dokumenty są potrzebne?
Sprawa o ubezwłasnowolnienie z reguły trwa ok. 6 miesięcy. Zależy to od wielu czynników, choćby takich jak konieczność przesłuchania wielu świadków, bądź wydania opinii przez biegłego lekarza psychiatrę. Aby sąd orzekł szybkie ubezwłasnowolnienie niezbędne jest sformułowanie odpowiedniego wniosku wraz z listą stosownych załączników.
Ubezwłasnowolnienie dokumenty – dokumenty do ubezwłasnowolnienia, których załączenie niewątpliwie przyśpieszy bieg sprawy to przede wszystkim dokumentacja medyczna osoby, która ma zostać ubezwłasnowolniona. Przydatne może się okazać również stosowne zaświadczenie od lekarza psychiatry, neurologa, bądź psychologa.
Procedura ubezwłasnowolnienia
Proces ubezwłasnowolnienia zostaje zainicjowany poprzez złożenie odpowiedniego wniosku do właściwego miejscowo sądu okręgowego. W jego treści należy opisać przede wszystkim sytuację osobistą, zawodową i majątkowa osoby, której dotyczy postępowanie, a także jej obecny stan zdrowia. Możliwe jest złożenie wniosku o ustanowienie doradca tymczasowy ubezwłasnowolnienie dla osoby pełnoletniej, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, gdy jest to konieczne dla ochrony jej lub jej mienia, na czas trwania postępowania. Doradcą tymczasowym należy ustanowić przede wszystkim małżonka, krewnego lub inną osobę bliską.
Postępowanie toczy się trybie nieprocesowym z udziałem prokuratora. W jego trakcie sąd wysłuchuje osobę, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, o ile pozwala na to jej stan zdrowia. Niemożność porozumienia się z taką osobą sąd stwierdza się w protokole po wysłuchaniu biegłego lekarza i psychologa uczestniczących w posiedzeniu.
W polskim systemie prawnym ubezwłasnowolnienie u notariusza, jak i również ubezwłasnowolnienie przez szpital jest niedopuszczalne. Jak już wyżej wspomniano, procedura ubezwłasnowolnienia wiąże się z koniecznością przeprowadzenia postępowania przed sądem powszechnym.
Warto wspomnieć, iż przepisy Kodeksu postępowania cywilnego umożliwiają również uchylenie ubezwłasnowolnienia w sytuacji gdy ustaną przyczyny, dla których ubezwłasnowolnienie danej osoby było konieczne. Uchylenie może nastąpić także z urzędu. Ponadto w razie poprawy stanu psychicznego ubezwłasnowolnionego dopuszczalna jest zmiana ubezwłasnowolnienia z całkowitego na częściowo ubezwłasnowolnienie, a w razie pogorszenia się tego stanu – z ubezwłasnowolnienie częściowo na całkowite.